Pierwszy post w 2011 roku

Ile czasu na stronie może wisieć post z życzeniami? No właśnie!
Dzisiaj jeszcze nie będzie robótkowo, ale następnym razem już się postaram.

Czytam Wasze podsumowania ubiegłego roku kalendarzowego. Czytam też życzenia i za nie serdecznie dziękuję :). U mnie takich podsumowań nie będzie. Nie ma też poważnych postanowień noworocznych. Jedyne postanowienie to takie by ich nie mieć. Ważne jest tu i teraz. Człowiek nie wie co go spotka następnego dnia, a co już mówić za miesiąc, pół roku, rok...

Powoli oswajam się z myślą, że w domu nie ma królika... już to tak nie boli, choć nie jest łatwo. Klatka wyniesiona do innego pokoju stoi tam, gdzie została postawiona. Jak mam możliwość, to oglądam króliki w sklepie zoologicznym. Każdy piękny i nie wiadomo którego wybrać...a wszystkich nie da rady. W domu bez królika jest inaczej. Klatka nie zawadza w przedpokoju i nie ma tylu obowiązków, ale jest jakoś tak pusto. Pyzę mam na tapecie w telefonie komórkowym. Patrzę na nią i często mam wrażenie, że do mnie wróci, być może w innym króliku...

Komentarze

  1. ...nasze dzieci chcą pieska, ale zobaczymy...pozdrawiam milunio.papa

    OdpowiedzUsuń
  2. Dzieci lubią wszystkie zwierzaczki, a szczególnie pieski, kotki, króliki ..a obowiązek tzw. "pielęgnowania" zazwyczaj spoczywa później na rodzicach.

    OdpowiedzUsuń
  3. Ja też parę dni temu byłam zmuszona uśpić moją 14 letnią kotkę ponieważ już nic nie jadła leczenie nie przynosiło jakiejkolwiek poprawy a wszystko trwało około tygodnia i doskonale rozumiem Twoją pustkę w domu. Ja miseczki pochowałam, karmę oddałam sąsiadom co mają koty i mam nadzieje jak Ty że mój kot wróci do mnie w cieleniu innego kota. Bardzo mi przykro że i Ciebie dotknęła taka tragedia

    OdpowiedzUsuń
  4. Agagalas trzymaj się, wiem jak Ci trudno..ale ponoć czas leczy rany

    OdpowiedzUsuń
  5. Przyjdzie ta chwila. Wybierzesz sercem.

    OdpowiedzUsuń
  6. Wcieło mój komentarz. piszę jeszcze raz.

    Abulinko, z sercem kiedyś wybierzesz królisia, przyjdzie na to dobry moment.

    OdpowiedzUsuń
  7. Acha! Musi się zatwierdzić! No masz!

    OdpowiedzUsuń
  8. Mam nadzieję, że w sprawie kicusia będzie tak, jak piszesz.

    Ano musi się zatwierdzić. Ten blog tak ma ;)

    OdpowiedzUsuń
  9. Rozumiem Was doskonale, sama 9 lat temu pożegnałam sunię, ale po trzech dniach zawitała do nas maluśka, druga sunia - dziś już poważna, wiekowa i wiem, że przyjdzie czas, gdy znów trzeba będzie pożegnać kolejne ukochane zwierzątko i znów będzie ból - cóż taka jest kolej rzeczy :)
    Trzymajcie się i wspominajcie - ja to robię do dziś...
    Pozdrawiam ciepło.

    OdpowiedzUsuń
  10. Aga, ten rok będzie dobry. Niezależnie od tego co się wydarzy.
    Trzymam kciuki za dobre Twoje decyzje :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Splocik - masz rację taka jest kolej rzeczy. Zwierzaki, będąc z nami stają się domownikami i dają nam tak dużo :). Zapełniają pewną przestrzeń w naszym życiu.

    Aniu - zaufam Ci i powiem: niech tak będzie :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Miło mi będzie, gdy napiszesz kilka słów :)

Popularne posty z tego bloga

Winter Olympic Stitching 2022

Smalls Sal 2017 - luty